Terug bij Af

Guten Tag Ihr allen!

Wir sind wieder zurruck in Wien! Na een helse nacht onroer in de trein (want aan een paar fietsen in de trein zijn de meesten conducteurs toch nog niet gewend) zijn we goed aangekomen in Wenen en staan weer op dezelfde (lekker suf) camping als 5 weken geleden.

Na onze lange reis met de fiets vonden we dat het wel tijd werd om wat uit te rusten. Dat hadden we tenslotte verdient.

In Constanta, waar in het weekend alle hotels volgeboekt zijn, tenzij je meer dan 70 euro per persoon wilt betalen, waren wij in eerste instantie in huis geplaatst bij mensen die een kamer aanboden. De vrouw was lichtelijk hysterisch, maar verder wel aardig. Toen ze van alles wilde weten. Toen wij terug kwamen van ons vorige bericht hing het beddengoed uit te waaien en was het duidelijk dat ze hadden lopen opruimen in onze kamer. Dus wij toch nog ff verder gekeken in de stad. In de lonely planet stond een hotel vernoemd, waar we toen nog langs zijn gelopen. Dit bleek alleen gesloten te zijn, al drie jaar liep de tent niet meer. Wij stonden door een van de ramen te turen toen de overbuurman naar buiten kwam en vroeg of we op zoek waren naar een kamer. Zonder stromend water en elektriciteit waren we toch van harte welkom om in het hotel te overnachten, in de enige kamer waar nog een bed en wat vloerbedekking lag. De rest van het hotel was leeg en de enige aankleding waren de ooit heel rijk beschilderde wanden.
Wij hebben onze spullen gepakt bij Doila (die het daar niet helemaal mee eens was, aangezien het al ruim 12 uur was geweest) en gingen op avontuur in ons prive hotel.

Uiteindelijk kwam er ook nog een Poolse jongen langs terwijl wij net het hotel naar binnen gingen, die ook op een (nog legere) kamer heeft geslapen. We zijn daar een aantal dagen gebleven, beetje relaxen aan de zee, om vervolgens richting Bucarest te treinen.

Om half 7 's ochtends stonden we op het perron om aan de conducteur toestemming te vragen, of we mee mochten. In Roemenie is er geen standaard regel over fietsen, dus dat moet je zelf regelen. De enige regel die ze aangeven is: als het te druk is dan kan het niet.
Geoed, wij kregen toestemming om met de trein mee te gaan, dus op zoek naar een treinticket. Bij het loket aangekomen blijkt dat alle plaatsen vergeven zijn, boodschap is eigenlijk dat we niet meer mee kunnen. We kunnen wel nog staanplaatsen krijgen blijkt. Omdat wij allang blij waren met de toestemming en vonden dat we deze kans moesten grijpen hebben we dat gedaan. Een niet volle trein in Roemenie houdt in: met zijn 7en en 2 fietsen voor het toilet gepropt staan. De 225km die we per trein afgelegd hebben hebben we daar doorgebracht (dat is ongeveer 6 uur).

Aangekomen in Bucarest gingen we op zoek naar de camping. Dat bleek meer een park met huisjes, waar wij er ook een van gehuurd hebben. 6 dagen hebben we daar op onze luie reet gezeten (en natuurlijk ook wat van de stad gezien, maar Bart vindt dit leuk klinken ;-)
Op de wilde honden, die nogal angstaanjagend achter ons aan kwamen rennen, de veel te koude airco's die onze neuzen lieten lopen was de stad mooi. Alleen is het centrum totaal niet in gebruik. Erg jammer om te zien hoe veel oude gebouwen aan het wegkwijnen zijn terwijl de nieuwbouw overal het straatbeeld bepaald. Ook de gebouwen uit de tijd van Causescu waren zeer indrukwekkend, samen met 'zijn champes elisee'.

In Bucarest hadden we kaartjes gekocht voor de trein naar Wenen. Wederom was het niet mogelijk om kaartjes te krijgen voor de fietsen, dus het was weer onderhandelen met de conducteur. Deze zei tegen ons dat het okay was om ze in de trein te stoppen, en daar blijkbaar in het Roemeens achteraan dat dat geld kostte. Wij hadden wel verwacht dat dit zo zou zijn, maar nog geen geld gehaald. Omdat wij dit niet hadden begrepen en het leek alsof ze zei dat alles goed was zonder geld hadden we geen geld meer gehaald en hadden we later in de trein dus een probleem. Na onderhandelen en wat geld lenen kregen we uiteindelijk een officieel uitgeschreven brief dat we betaald hadden voor onze fietsen voorzover de treinreis door Roemenie ging. Dit tot grote gezelligheid in onze coupe, waar iedereen vol spanning met ons meeleefde en afwachtte hoe het zou lopen. Ook een ander stel dat met fietsen in de trein zat, en we al eerder onderweg waren tegengekomen hadden wat problemen, maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen, mede door de hulp van een aantal erg goed engels sprekende Roemenen. Officieel hadden we in Hongarije en Oostenrijk ook nog moeten betalen voor de fietsen, maar daar hebben we wijselijk gedaan alsof onze neuzen bloeden, voor zover de conducteur uberhaupt door had dat er fietsen op het toilet stonden. Een van de wielen van de fietsen van het andere stel ging wel nog de hele coupe door, van wie het was, maar ook zij hebben niks gezegd en zijn met complete fiets toch weer uitgestapt.
Na een erg gezellige nacht met weinig slaap en veel heen en weer vertaal zijn we nu in Wenen, waar we nog 5 dagen hebben voor onze reis naar Duisburg begint, waarschijnlijk weer een lange nacht met weinig slaap.


Tot in Nederland,
Liefs, Bart en Judith en de Koga's

(helaas ff geen foto's)